خیلی وقتا دلم می خواد خودم باشم پشت نقاب دلم می گیره ، نفسم بند میاد و احساس خفگی می کنم.
چقدر سخته خودت نباشی !!! طوری رفتار کنی که بقیه راضی بشن ، چقدر دردناکه کسی رو دوست نداشته نباشی اما وادارت کنن دوستش داشته باشی.آدما بازیگرای ماهری هستند کافیه یه بار واسشون توضیح بدی دیگه نیازی نداری چند تا سکانس بگیری. اما تا کی....؟؟؟؟
تا کی می شه بچه هامونو وادار کنیم اون طوری که ما می گیم بازی کنن،تا کی می شه نقابی رو به صورت همسرمون بزنیم که خودش دوست نداره. تا کی میشه جلوی همکارمون نقش بازی کنیم تاکی می تونیم بد رو خوب و خوب رو بد نشون بدیم . تاکی میشه اینگونه احمقانه تن به بازی بدیم .مگه چقدر زنده ایم شاید عمر ما حتی به آخر نمایشنامه هم قد نده.